Millennials. Hoe haal je ze binnen voor je organisatie en hoe houd je ze vast? Dat is de vraag die Lisa Verver en drie medetrainees beantwoorden voor Waterschap Hollandse Delta (WSHD). De vraag is ontzettend actueel, want WSHD is druk bezig haar personeelsbeleid en -strategie aan te passen richting eigentijds werkgeverschap. En wie kun je hier nu beter over mee laten denken dan de doelgroep zelf? Lisa Verver, die als contractmanager bij WSHD in de laatste maanden van haar traineeship zit, praat ons bij over de verwachtingen en wensen van haar generatie.
Typisch millennials?
Allereerst, wat is nu eigenlijk een millennial? “Officieel zijn dit jongeren geboren tussen 1985 en 2000”, legt Lisa uit. “Enerzijds zijn we gedreven en resultaatgericht omdat we echt willen bijdragen aan een betere wereld. Anderzijds worden millennials ook wel gezien als lui. We groeiden op vlak voor de crisis, dus onze ouders hadden genoeg te besteden en bijna alles kon. We zijn behoorlijk individualistisch opgevoed, willen snel carrière maken, hebben hoge verwachtingen en willen ons werk ook leuk vinden. Als we binnen twee jaar nog niet veel zijn gegroeid in ons werk, zijn we teleurgesteld en kunnen we gedemotiveerd raken. Dit kan dan overkomen als lui. Dé millennial bestaat trouwens niet. We hebben bepaalde groepskenmerken, maar daarbij heeft iedereen natuurlijk ook gewoon persoonlijke voorkeuren en behoeften.”
Waarom vertrekken millennials?
“De aanleiding van ons project is dat onze P&O-afdeling het wervingsproces wil verbeteren”, vertelt Lisa verder. “Daarbij gaat het ook om het behouden van mensen. Toevallig heb ik zelf een PO-achtergrond, dus ik vind het leuk om met medetrainees in dit onderwerp te duiken. Mijn medetrainees werken alle drie bij andere waterschappen, maar voor dit gezamenlijke project komen we twaalf vrijdagen samen in Ridderkerk. Tot nu toe hebben we onder andere al dossieronderzoek gedaan en wat blijkt? Als millennials vertrekken, komt dat vaak door de aantrekkende arbeidsmarkt. Ingenieursbureaus bieden soms gewoon meer. Qua salaris, maar ook qua hipheid. Verder merken we dat mensen hier worden binnengehaald met hoge verwachtingen, maar dat het werk soms tegenvalt omdat het takenpakket onduidelijk is, of omdat verwachtingen niet matchen met de realiteit.”
Broodje brainstorm
Momenteel werken er 70 millennials bij WSHD. “Speciaal voor hen organiseerden we onlangs een lunchbijeenkomst”, zegt Lisa. “Zo konden we, met een broodje in de hand, actief dingen bespreken. We waren die dag met zo’n 35 man en we hebben de groep allerlei vragen voorgelegd. We wilden bijvoorbeeld weten of ze trots zijn op hun werk, hoe belangrijk duurzaamheid voor hen is en of ze genoeg begeleiding hebben. Zo konden we in een gezellige setting typische millennialkenmerken toetsen bij WHSD-millennials.”
Leuker kunnen we het wél maken
“De opbrengsten van de lunchbijeenkomst moeten nog geanalyseerd worden”, aldus Lisa, “maar over het algemeen zijn WHSD-millennials trots op hun organisatie. Verder ontstond er discussie over de arbeidsvoorwaarden. We krijgen hier bijvoorbeeld alleen de twintig wettelijk verplichte vakantiedagen. Dat je extra dagen kunt bijkopen vinden sommigen fijn, maar anderen zien liever standaard meer vakantiedagen. Ook zijn er eigenlijk te weinig borrels en activiteiten voor jongeren. Millennials willen echt wel hard werken, maar we willen het daarnaast ook leuk hebben.”
Jong WHSD
Het eindresultaat van het project wordt een advies aan de PO-afdeling van WHSD. “Dit wordt sowieso geen dik en droog rapport” voorspelt Lisa. “Dat past ook helemaal niet bij millennials.” En of ze na april, als haar NWT-tijd erop zit, zelf wel WSHD blijft werken? “Jazeker!”, zegt ze enthousiast. “Er is de afgelopen twee jaar al best veel veranderd hier en ik wil graag verder meegroeien met dit waterschap. Daarom ben ik ook al begonnen met het opzetten van een Jong-WHSD.”