Trainee Kim Molag
Na je studie ineens veertig uur werken is best even wennen’, vindt Kim Molag. ‘Het is landen in een ander leven, thuisraken in een organisatie en contacten opbouwen met collega’s. Door mee te doen aan het Nationaal Watertraineeship maak ik de overgang geleidelijk. Heel fijn om ervaringen uit te wisselen met andere trainees die in dezelfde levensfase zitten.’
Kim begon in februari bij waterschap Drents Overijsselse Delta. Als onderzoeker innovatie bij de afdeling onderzoek en advies helpt ze bij het opzetten van een innovatieteam. ‘Het plan hiervoor en een innovatieagenda staan inmiddels klaar, dus we zetten mooie stappen. Ik krijg ook veel vrijheid om te ontdekken wat ik verder nog leuk vind. Omdat de waterhuishouding me erg interesseert, betrekken onze hydrologen me bijvoorbeeld bij lokale watervraagstukken. Daar leer ik veel van en ik ontmoet meteen meer collega’s.’
Gebrek aan vulkanen
Kim is een van de watertrainees die geen ‘waterstudie’ heeft gedaan. ‘Ik was altijd al gefascineerd door aardbevingen en vulkanen’, vertelt ze. ‘Mijn studie Aardwetenschappen was super interessant, alleen we hebben in Nederland natuurlijk geen vulkaansector. Hier hebben we juist veel water, maar dat is iets wat me ook altijd al trekt. Als vrijwilliger bij de reddingsbrigade voelde ik al hoe belangrijk ik het vind om maatschappelijk relevant werk te doen. Daarom past werken bij een waterschap ook bij mij.’
Watervraagstuk van De Dommel
Waardevol aan het traineeship vindt Kim verder dat ze ook een inkijkje krijgt bij andere organisaties in de sector. ‘Op de vrijdagen werken we met traineegroepjes aan projecten bij andere organisaties in de watersector’, legt ze uit. ‘Zo doe ik nu met vier andere trainees voor adviesbureau Waterprof een project bij waterschap De Dommel. We schrijven een onderzoeksvoorstel over de inzet van satelliet data. Hoe kun je data die je ‘vanuit de lucht’ verzamelt, gebruiken om te bepalen hoeveel water er beschikbaar is in de bodem?’
Plannen over de kop
‘Eerst wilden we ons project veel te groot aanpakken’, vertelt Kim. ‘Dat werkte niet en uiteindelijk hebben we ons plan wel vijf keer omgegooid. Geen makkelijke start dus, maar ik ben er trots op hoe we als groep omgaan met het proces. We vragen elkaar hoe we het vinden gaan en we zorgen ook dat iedereen voldoende kan bijdragen. Over mezelf leer ik dat ik een echte samenwerker ben. Ik wil me niet in mijn eentje stukkauwen op theorie. Dan verlies ik me in perfectionisme. Ik wil juist samen op zoek naar oplossingen.’
Balans zoeken
Ondertussen merkt Kim dat ze al went aan het werkende bestaan. ‘Ik wil mijn leven zo inrichten dat ik er voldoening uithaal. Daarvoor moeten werk en privé in balans zijn. Het traineeship helpt me om stap voor stap te ontdekken hoe ik dat voor mezelf kan doen.’
